มีพ่อแม่มากมายที่พลัดพรากกับลูกของตัวเองด้วยเหตุปัจจัยที่แตกต่างกันไป ในขณะที่หลายคนพยายามอย่างหนักในการค้นหาครอบครัวที่พลัดพราก แต่สำหรับบางคนก็ได้กลับมาพบกับคนที่รักแบบไม่ทันได้ตั้งตัว
นี่คือเรื่องราวของ เบนจามิน ฮัลเลเบิร์ก ชายหนุ่มวัย 20 ปี ที่เติบโตมาในครอบครัวที่อบอุ่น เขาได้รับการเลี้ยงดูจาก ไบรอัน และ แองเจลา ฮัลเลเบิร์ก ซึ่งเป็นพ่อแม่บุญธรรม ชีวิตของเขาดูจะราบรื่นและไม่มีปัญหาใด ๆ ยกเว้นแค่สิ่งเดียวที่ยังคาใจเขาอยู่เสมอนั่นก็คือ การที่ไม่รู้ว่าแม่แท้ ๆ ของเขาอยู่ที่ไหน
ตลอดเวลาตั้งแต่จำความได้ เบนจามินพยายามตามหาแม่แท้ ๆ ของตนเอง เขามีข้อมูลเพียงอย่างเดียวในตอนนั้น นั่นก็คือแม่ของเขามีชื่อว่า “ฮอลลี” ซึ่งเป็นชื่อที่ซ้ำกับผู้หญิงอีกมากมายบนโลกใบนี้ แต่นั่นก็ไม่ทำให้เขาหมดความพยายาม ทั้งเขียนจดหมายผ่านสำนักงานรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมหลายแห่ง หรือแม้กระทั่งทำการทดสอบดีเอ็นเอ ซึ่งทั้งหมดนั้นไร้ผล
จนกระทั่งในวันเกิดปีที่ 20 จู่ ๆ เขาก็ได้รับสิ่งที่เขาพยายามตามหามานานแสนนาน
“ตอนนั้นผมอยู่ที่ทำงาน ผมทำงานเป็นพนักงานควบคุมเครื่องจักรและผมจำได้ว่าผมอยู่ที่เครื่องจักรหมายเลข 15” เบนจามินกล่าว
“ผมอยู่ในระหว่างการตรวจสอบคุณภาพสินค้า และผมก็ได้รับข้อความหนึ่งเข้ามา” ข้อความดังกล่าวเขียนว่า “สุขสันต์วันเกิด ฉันหวังว่าคุณจะมีวันที่วิเศษนะ!”
เนื่องจากมันเป็นข้อความที่มาจากคนแปลกหน้าที่เขาไม่รู้จักบน Facebook เขาจึงถามกลับไปว่า “สวัสดี ผมรู้จักคุณหรือเปล่า?”
หญิงแปลกหน้าตอบว่า “คุณไม่รู้จักฉันหรอก มันแปลกนะที่มีคนแปลกหน้าส่งข้อความถึงคุณ เมื่อ 20 ปีก่อน ฉันได้ทำการตัดสินใจที่ยากที่สุดในชีวิต ฉันมอบทารกตัวน้อยที่งดงามของฉันให้กับครอบครัวที่งดงามไปเลี้ยง”
“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะพลิกชีวิตของคุณให้กลับตาลปัตร ฉันคิดถึงคุณทุกวัน และในที่สุดฉันก็มีความกล้าที่จะส่งข้อความถึงคุณ สุขสันต์วันเกิดนะ”
เบนจามินรู้สึกเหมือนกับถูกตีด้วยก้อนอิฐอย่างจัง นี่คือคนที่เขาเฝ้าตามหามานานแสนนาน
“ผมกำลังร้องไห้ ทั้งหมดคือความตื้นตัน นี่เป็นวันที่ผมรอคอยมาตลอด 20 ปี และในที่สุดมันก็เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน”
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เบนจามินขอเจอแม่แท้ ๆ ทันที แต่ฮอลลีไม่ได้คาดหวังเช่นนั้น ดังนั้นทั้งคู่จึงนัดกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในเย็นวัยรุ่นขึ้น พร้อมกับครอบครัวของทั้ง 2 ฝ่าย
ในที่สุด 2 แม่ลูกที่พลัดพรากกันไปถึง 20 ปีก็ได้กลับมาเจอหน้ากันอีกครั้ง ทั้งคู่กอดกันนาน ต่างคนก็ต่างร้องไห้ ไม่มีใครเชื่อว่าวันนี้จะมาถึง มันเหมือนกับฝันที่เป็นจริง
ภายในมื้ออาหารนั้นเอง พวกเขาใช้เวลานานกว่า 3 ชั่วโมงในการพูดคุยกันอย่างหมดเปลือก และทำให้เบนจามินได้รู้เรื่องราวต่าง ๆ ที่เขาเองไม่เคยรู้มาก่อน
ฮอลลีเล่าว่า ช่วงเวลาที่เธอคลอดเบนจามิน ตอนนั้นเธอมีอายุแค่เพียง 15 ปีเท่านั้น สิ่งเดียวที่เธอคิดก็คือลูกชายของเธอจะต้องมีชีวิตที่ดีกว่านี้ จนในที่สุดเธอก็ได้พบกับครอบครัวฮัลเลเบิร์กผ่านสำนักงานรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม
“เขาสมควรจะมีพ่อและแม่ มีบ้านที่มีเครื่องเล่นในสนามหลังบ้าน ที่เขาสามารถเล่นสนุกได้ มีสุนับและมีทุกสิ่งที่ฉันไม่สามารถให้เขาได้” ฮอลลีกล่าว
ในขณะที่ แองเจลา ผู้เป็นแม่บุญธรรมกล่าวว่า “เรารู้ว่าฮอลลีรักเบนจามินตั้งแต่วันที่เธอมอบเขาให้เรา เธอรักเขาสุดหัวใจ”
ฮอลลียังคงติดต่อครอบครัวฮัลเลเบิร์กผ่านทางจดหมายอยู่เสมอ จนกระทั่ง 3 ปี ผ่านไป สำนักงานรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมได้ปิดตัวลงในปี 2014 และเธอก็ไม่สามารถติดต่อหาลูกชายได้อีกต่อไป ทั้ง 2 ฝ่ายต่างรู้จักแค่เพียงชื่อต้นของอีกฝ่ายเท่านั้น
“ฉันคิดถึงเขาตลอดเวลา” ฮอลลีกล่าว
โชคดีที่โลกของโซเชียลมีเดียสามารถพาให้เธอกลับมาเจอลูกชายอีกครั้ง
“เขาอายุ 18 ปี ตอนที่ฉันพบเขาครั้งแรก และฉันก็ลังเลใจอย่างมาก” ฮอลลีอธิบาย “เขามีเรื่องต้องทำมากมายในชีวิต… สิ่งสุดท้ายที่ฉันต้องการคือการโยนปัญหาเข้าไปในชีวิตของเขา ดังนั้นฉันก็เลยเฝ้ามองอยู่ห่าง ๆ”
เป็นเวลานานกว่า 2 ปี ที่ฮอลลีคอยเฝ้าดูลูกชายแท้ ๆ ของตัวเองผ่าน Facebook มันเป็นความรู้สึกที่ท้วมท้นอยู่ภายใน จนเมื่อวันเกิดปีที่ 20 ของเบนจามินมากถึง เธอจึงตัดสินใจส่งข้อความไปอวยพรวันเกิดให้เขา
สิ่งที่น่าสนใจก็คือ ในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา ทั้งคู่ทำงานในโรงพยาบาลเดียวกัน เบนจามินเป็นอาสาสมัครอยู่ที่แผนกทารกแรกเกิดภาวะวิกฤต ขณะที่ฮอลลีเป็นผู้ช่วยแพทย์ที่ศูนย์โรคหัวใจ โดยทั้งคู่ทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลเซนต์มาร์ก ในซอลท์เลกซิตี
ทุกครั้งที่ฮอลลีมาทำงาน เธอต้องผ่านแผนกที่เบนจามินทำงาน ทั้งคู่จอดรถในตึกจอดรถเดียวกัน และอาจจอดอยู่ชั้นเดียวกันโดยที่ไม่เคยรู้ว่าทั้ง 2 มีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกันขนาดไหน
การพบกันในครั้งนี้ทำให้เบนจามินได้พบกับน้องชายและน้องสาวต่างแม่อีกด้วย ตอนนี้ทุกคนกำลังกลายเป็นครอบครัวใหญ่ที่อบอุ่นกว่าเดิม
“การได้พบกับครอบครัวทางสายเลือดแท้ ๆ ได้พบกับน้อง ๆ ได้พบกับแม่ผู้ให้กำเนิด เป็นการเยียวยาผมอย่างมาก มีรูเล็ก ๆ ในตัวผมที่ผมไม่เคยรู้ และการได้พบกับทุกคนมันช่วยเติมเต็ม ทำให้ผมรู้สึกสมบูรณ์มาก ๆ จนตอนนี้ผมพร้อมที่จะใช้ชีวิตก้าวไปข้างหน้าอีกครั้ง โดยไม่ต้องสนใจอดีตอีก” เบนจามินกล่าว
ที่มา: stmarkshospital | instagram | boredpanda | เรียบเรียงโดย เพชรมายา
