ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ผู้หญิงอเมริกันส่วนมาก ไม่โกนขนจักกะแร้ ซึ่งก็เหมือนกับขนในบริเวณอื่นๆ คือปล่อยไปตามธรรมชาติ
แต่จากการเติบโตอย่างรวดเร็วของวงการแฟชั่น ในฤดูใบไม้ผลิปี 1915 แฟชั่น “เดรสแขนกุด” กลายเป็นที่นิยมอย่างมาก จากการนำเสนอโดยนิตยสารชื่อดังอย่าง Harper’s BAZAAR
การใส่ชุดเดรสแขนกุด แล้วปล่อยขนจักกะแร้ให้ยาวเกะกะ จึงเป็นอะไรที่ขัดกันโดยสิ้นเชิง ผู้หญิงหลายๆ คนเริ่มโกนขนจักกะแร้ เพราะเห็นว่า มันดูเป็นสิ่งรบกวนสายตา มากกว่าจะเป็นสิ่งสวยงาม
กระแสต่อต้านขนจักกะแร้เริ่มทวีคูณมากขึ้น โฆษณาในนิตยสารหลายชิ้นมีปรากฏให้เห็นอยู่สม่ำเสมอ ขนจักกะแร้กลายส่วนเกินที่ทำให้ผู้หญิงรู้สึกลำบากใจที่จะเก็บมันไว้
แต่ก็ใช่ว่าผู้หญิงทุกคนจะตามกระแสเสมอไป เพราะยังมีสาวๆ ที่เป็นกบฏกับสังคม ปรากฏให้เห็นอยู่อย่างสม่ำเสมอ โดยเฉพาะในช่วง 5 ปีหลัง ดาราสาวหลายคน กลับตัดสินใจโยนมีดโกนทิ้ง และปล่อยขนจักกะแร้ให้ขึ้นหรอมแหรมซะงั้น
และในยุคแห่งโซเชียล กระแสมักไปได้วัย สาวๆ ผู้นำเทรนด์ย้อนยุคนี้ เลือกที่จะโพสต์ภาพขนจักกะแร้ของตัวเอง พร้อมกับแฮชแทค #PITHAIRDONTCARE และ #FREEYOURPITS เพื่อปลุกกระแสอย่าได้แคร์ขนจักกะแร้อีกครั้ง
หรือนี่จะเป็นจุดเริ่มต้นแห่งการปฏิวัติขนจักกะแร้ ที่ทำให้สาวๆ เริ่มหันกลับไปไว้ขนปล่อยตามธรรมชาติอีกครั้ง แต่ขอภาวนาอย่าให้สาวไทยไปตามแฟชั่นนี้เลยให้ตายเถอะ ขอล่ะ
ที่มา : Timeline News | เรียบเรียงโดย เพชรมายา
