ลูกชายออกตามหาพ่อที่กลายเป็นคนไร้บ้าน หลังพลัดพรากกันกว่า 10 ปี

เทศกาลคริสต์มาสถือเป็นช่วงเวลาแห่งการพบปะสังสรรค์กันแบบพร้อมตาพร้อมตาของครอบครัวชาวตะวันตก แต่สำหรับบางคนที่มีครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์ วันคริสต์มาสอาจไม่ใช่ช่วงเวลาที่ดีนักสำหรับพวกเขา

นี่คือเรื่องราวของ เจสัน เคลลี ชายหนุ่มวัย 23 ปีจากย่านทิวบรูก ในเมืองลิเวอร์พูลประเทศอังกฤษ ที่มุ่งมั่นทุ่มเทในการตามหาพ่อของเขาที่ไม่ได้พบหน้ามานานกว่า 10 ปี เพื่อหวังว่าสักวันเขากับพ่อจะได้อยู่พร้อมหน้ากันในวันคริสต์มาสอีกครั้ง

ย้อนกลับไปตอนที่เจสันอายุเพียง 2 ขวบ เดวิด เคลลี ผู้เป็นพ่อในวัย 67 ปี ได้แยกทางกับแม่ของเขา แต่เดวิดก็ยังมาเยี่ยมลูกชายอย่างสม่ำเสมอ และเจสันเองก็มีความทรงจำที่ดีกับพ่ออยู่มากมาย

แต่เมื่อเจสันโตขึ้น บางอย่างก็เปลี่ยนไป ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับพ่อดูเหมือนจะแย่ลงไปเรื่อย ๆ

“ผมจำได้ ครั้งหนึ่งตอนที่ผมอายุ 8 ขวบ ผมทำลูกบอลหิมะขนาดใหญ่และขว้างใส่พ่อ มันทำให้พ่อไม่พอใจมาก และนั่นทำให้ผมไม่ได้พบกับพ่ออีกเลยจนกระทั่งผมอายุ 12” เจสันกล่าว

“ตอนที่ผมอายุ 12 ในขณะที่ผมกำลังเดินกลับจากโรงเรียนกับเพื่อน ผมผ่านถนนสายหลักและเห็นพ่อขี่จักรยานผ่านมา พ่อมองมาที่ผมพร้อมกับส่งยิ้มให้ ผมรู้สึกตัวชาด้วยความตกใจ และนั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นพ่อ”

สิ่งเดียวที่เจสันรู้หลังจากนั้นก็คือพ่อของเขาไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง เขาตัดสินใจออกตามหาพ่อที่หายตัวไปทั่วเมืองโดยหวังจะได้มีโอกาสพบหน้าพ่ออีกครั้ง

ข้อมูลที่เจสันทราบเกี่ยวกับพ่อมีน้อยมาก พ่อของเขาหย่ากับแม่และกลายเป็นคนไร้บ้าน บางครั้งมีคนพบพ่อของเขานอนอยู่ข้างถนน จนกระทั่งกาลเวลาผ่านไปนานนับสิบปี เจสันรู้สึกสิ้นหวังกับการตามหาพ่อจนก้าวเข้าสู่ช่วงฤดูหนาวในอังกฤษอีกครั้ง

ตอนนี้เขามีแค่เพียงรูปถ่ายเก่า ๆ ของพ่อเท่านั้น เจสันโพสต์เรื่องราวของเขาลงในกลุ่มเฟสบุ๊คเพื่อประกาศตามหาพ่อของเขาเหมือนเช่นเคย และครั้งนี้ดูเหมือนโชคชะตาจะเข้าข้าง เพราะมันทำให้เขาได้ทราบที่อยู่ของ เดวิด เคลลี่ ชายที่น่าจะเป็นพ่อของเขา

ในวันคริสต์มาส เจสันตัดสินใจเดินทางไปที่บ้านหลังนี้ แต่ปรากฏว่าเขาไม่พบใครที่นั่น ความสิ้นหวังเอ่อล้นเข้ามาท่วมจิตใจของเขาอีกครั้ง แต่หลังจากที่เขาหันหลังกลับออกมา ก็พบว่าพ่อของเขายืนอยู่ข้างหลังแล้ว ดูเหมือนพ่อของเขาเพิ่งจะกลับมาถึงบ้าน

เดวิด เคลลี สะดุ้งสุดตัวหลังเห็นลูกชายของเขายืนอยู่หน้าประตูบ้าน เขาตัดสินใจวิ่งหนีทันที ในขณะที่เจสันออกวิ่งตามไปและตะโกนว่า “พ่อนี่ผมเอง เจสัน”

เดวิดหยุดวิ่งและเจสันก็เดินมาข้าง ๆ เขา มันเหมือนฉากจากภาพยนตร์ดราม่าระหว่างความสัมพันธ์ของพ่อลูกที่ไม่ได้พบกันนานกว่า 10 ปี ในคืนวันคริสต์มาสที่หิมะโปรยปราย

“หลังจากที่พ่อจำผมได้ พ่อก็เริ่มถามสิ่งต่าง ๆ เกี่ยวกับครอบครัวผม พ่อพยายามจำวันเกิดของผมให้ได้ ณ จุดนนั้น พ่อไม่ได้มองตาผมสักเท่าไหร่ เพราะดูเหมือนว่าดวงตาพ่อจะเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา” เจสันกล่าวพร้อมกับยอมรับว่า มันเป็นช่วงเวลาที่ตื้นตันใจจนยากที่จะเอ่ยเป็นคำพูดได้

ในคืนวันคริสต์มาสนั้นเอง เจสันนำอาหารมื้อค่ำมารับประทานกับพ่อของเขา พร้อมกับซ่อมแซมความสัมพันธ์ในอดีตของทั้งคู่ที่ค่อย ๆ ดีขึ้นทีละเล็กละน้อย นอกจากนั้นเขายังมอบโทรศัพท์มือถือให้กับเดวิด เพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะสามารถติดต่อกับพ่อได้ และไม่พลัดพรากจากกันไปไหนอีก

หลังจากนี้ เจสันวางแผนที่จะช่วยเหลือพ่อเพื่อให้มีชีวิตที่ดีขึ้น ตอนนี้เดวิดอาศัยอยู่ที่บ้านเพื่อนมานานกว่า 5 ปี เขาไม่มีอะไรเหลือติดตัวแม้แต่บัตรประชาชน ไม่สามารถรับเงินสวัสดิการจากรัฐ และไม่สามารถมีบัญชีธนาคารได้ ซึ่งเจสันกำลังค้นหาหลักฐานที่จะยืนยันตัวบุคคลเพื่อให้พ่อของเขากลับมาใช้ชีวิตในสังคมได้เหมือนกับคนปกติทั่วไปอีกครั้ง

ที่มา : Jason Kelly | เรียบเรียงโดย เพชรมายา

สามารถติดตามเรื่องราวน่าสนใจอื่น ๆ เพิ่มเติมได้ข้างล่างครับ