เคยได้ยินกันหรือไม่ว่า อาชีพที่เก่าแก่ที่สุดในโลก ก็คืออาชีพโสเภณี ซึ่งแน่นอนว่า อาชีพนี้มีมาตั้งแต่ในสมัยโบราณ จนกระทั่งมาถึงปัจจุบัน บางประเทศก็ถือว่าเป็นอาชีพผิดกฏหมาย แต่บางประเทศก็อนุญาตให้ทำได้ แต่ก็มีเงื่อนไขที่แตกต่างกันไปตามแต่ละประเทศ
บังกลาเทศ ถือเป็นหนึ่งในประเทศมุสลิมไม่กี่ประเทศบนโลกใบนี้ ที่การค้าประเวณีเป็นเรื่องถูกกฏหมาย จึงไม่แปลกที่จะมีสถานค้าบริการ หรือเรียกแบบชาวบ้านๆ ว่าซ่อง อยู่เต็มไปหมด
โดยเฉพาะในเขต ทันกาลี มีซ่องที่ชื่อว่า คานดาพารา ที่มีอายุเก่าแก่ถึง 200 ปี ซึ่งถือว่าเก่าแก่ที่สุด และยังมีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 2 ในบังกลาเทศอีกด้วย
ในปี 2014 ซ่องแห่งนี้ได้ถูกทำลายลง แต่ก็ถูกตั้งขึ้นมาใหม่อีกครั้ง จากความช่วยเหลือขององค์กรพัฒนาท้องถิ่นของเอกชน
ในช่วงปลายปี 2014 สมาคมทนายความสตรีแห่งชาติในบังกลาเทศ โน้มน้าวในศาลสูงเชื่อว่า การค้าบริการทางเพศ เป็นการกระทำที่ขัดต่อกฏหมาย ผู้หญิงเหล่านี้ควรกลับไปที่บ้านเกิดของพวกเธอให้เร็วที่สุด
แต่ผู้หญิงหลายคนเกิดที่นั่น โตที่นั่น และพวกเธอไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน ถ้าซ่องแห่งนี้หายไป
ฝ่ายสนับสนุนซ่องแห่งนี้เชื่อว่า การค้าบริการก็ถือเป็นงานชนิดหนึ่ง ซึ่งผู้หญิงเหล่านี้ไม่ต้องการที่จะไปทำงานอย่างอื่น
ในทุกวันนี้ “ย่านค้าบริการ” ถูกล้อมรอบด้วยกำแพง อยู่ในถนนแคบๆ ที่เต็มไปด้วยร้านอาหาร ร้านชา และร้านค้าริมถนนต่างๆ
ซ่องเป็นสถานที่ๆ มีกฏของตัวเอง มีการแบ่งชั้นวรรณะ ที่แตกต่างออกไปจากสังคมภายนอก
ภายในซ่อง ผู้หญิงจะอ่อนแอ แต่ก็ทรงพลัง
ลำดับชั้นที่อ่อนแอที่สุด ได้แก่เด็กหญิงที่เพิ่งเข้ามาในซ่องใหม่ๆ เธอจะถูกเรียกว่า “เด็กหญิงผู้ถูกผูกมัด” ซึ่งส่วนมากมักจะเป็นเด็กหญิงอายุราวๆ 12-14 ปี เท่านั้น
เด็กหญิงเหล่านี้มักจะมาจากครอบครัวที่ยากจน และตกเป็นเหยื่อของการค้ามนุษย์
พวกเธอไม่มีสิทธิเสรีภาพในสถานที่แห่งนี้ แถมยังเป็นหนี้ ออกไปข้างนอกไม่ได้ หรือแม้กระทั่งเก็บเงินของตัวเองยังไม่ได้
เมื่อพวกเธอได้เงินมา ก็จะถูกหักลบไปจากหนี้ที่ค้างไว้ ซึ่งกว่าหนี้จะหมดก็ใช้เวลาประมาณ 1-5 ปี ถึงจะกลายเป็นโสเภณีอิสระ ที่สามารถปฏิเสธลูกค้า และเก็บเงินของตัวเองได้
แต่ถึงพวกเธอจะมีอิสระมากขึ้น แต่ก็ยังจะถูกตีตราจากสังคมภายนอก นั่นทำให้พวกเธอมักเลือกที่จะอยู่กับครอบครัวซ่องแบบเดิม และทำรายได้ให้กับตัวเองต่อไป
ที่มา : washingtonpost | เรียบเรียงโดย เพชรมายา
