มนุษย์เป็นสัตว์สังคม คำกล่าวนี้ดูจะจริงแท้แน่นอน แต่ในขณะที่หลาย ๆ คนอาจมองว่า สามารถอยู่คนเดียวได้สบาย ๆ แต่ถ้าคุณลองมาเจอกับการทดลองแบบนี้ล่ะ คุณคิดว่าจะทนได้สักกี่วัน ?
ในปี 1965 นักวิทยาศาตร์กลุ่มหนึ่ง ต้องการศึกษาถึงผลกระทบทางด้านจิตใจและทางสรีรวิทยาหากมีการจับมนุษย์แยกไปอยู่อย่างโดดเดี่ยวตามลำพัง
พวกเขาได้ 2 อาสาสมัครมาร่วมทดสอบการทดลองนี้ คือ โจซี ลอเรส นางพยาบาลผดุงครรภ์ และ แอนโทนี เซนนี ช่างทำเฟอร์นิเจอร์ โดยทั้งคู่ถูกปล่อยให้ไปอยู่คนเดียวในถ้ำที่แยกจากกัน ในบริเวณเทือกเขาแอลป์ ประเทศฝรั่งเศส
จากผลการทดสอบ โจซี ทนอยู่ในถ้ำนาน 88 วัน โดยเธอคิดว่าวันที่ออกมาเป็นวันที่ 25 กุมภาพันธ์ แต่จริง ๆ แล้ว มันเป็นวันที่ 12 มีนาคม
ส่วน แอนโทนี ทนอยู่ในถ้ำได้ถึง 126 วัน เขาคิดว่ามันเป็นวันที่ 4 กุมภาพันธ์ แต่จริง ๆ แล้ว มันเป็นวันที่ 5 เมษายน
หลังจากการถูกตัดขาดจากโลกภายนอกหลายเดือน โดยไม่มีแสงแดด ไม่มีสิ่งบอกว่ามันเป็นกลางวันหรือกลางคืน ทั้งคู่สูญเสียการรับรู้ด้านเวลาไปหมด นักวิทยาศาสตร์ระบุว่า อาสาสมัครทั้ง 2 มีสุขภาพกายและใจปกติดี
แต่เวลาการนอนและการรับรู้ของเวลามันมั่วไปหมด พฤติกรรมการนอนก็แปลกประหลาด บางทีพวกเขาต้องการนอนแค่งีบสั้น ๆ แต่กลับหลับไปนานถึง 30 ชั่วโมง
นักวิทยาศาสตร์ค้นพบภายหลังว่า หากมนุษย์ถูกแยกตัวจากสิ่งชี้นำที่บ่งบอกเรื่องเวลา พวกเขาอาจนอนหลับได้นานถึง 48 ชั่วโมง นั่นจึงเป็นสาเหตุที่พวกเขาหลงลืมเรื่องเวลาไป
ถึงแม้อาสาสมัครจะรอดออกมาได้อย่างปกติสุขดี แต่พวกเขายอมรับว่ามันเป็นช่วงเวลาที่ไม่สนุกเอาเสียเลย
“ฉันมีความสุขมากที่ได้ออกมาข้างนอก ในนั้นทำให้ฉันลืมทุกสิ่งอย่าง มันทรมานอย่างบอกไม่ถูกโดยเฉพาะในช่วงท้ายของการทดลอง ตอนแรกฉันพยายามอ่านหนังสือ แต่สักพักก็เริ่มเบื่อ ยังดีที่ฉันไม่ต้องทนหนาวเพราะมีเต็นท์นอนยังอุ่นอยู่ เทปบันทึกเสียงก็พังในช่วง 2-3 วันแรก ฉันต้องซ่อมมันและก็ฟังเพลงไปเรื่อย ๆ นอกจากนั้นก็ถักนิตติ้ง และมองไปข้างหน้าเพื่อหวังว่าจะได้เห็นแสงอาทิตย์ในตอนจบการทดลองนี้”
เป็นอย่างไรกันบ้างครับ กับการทดลองนี้ ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้โหดแบบเลือดสาด แต่มันก็มีความทรมานในแบบที่น้อยคนจะเข้าใจ ซึ่งถ้าจิตไม่แข็งพอ อาจกลายเป็นบ้าไปเลยก็เป้นได้
สามารถติดตามเรื่องราวน่าสนใจอื่น ๆ เพิ่มเติมได้ข้างล่างครับ
ที่มา : mentalfloss | เรียบเรียงโดย เพชรมายา
