นับตั้งแต่มีการค้นพบซาก “โฮโม ฟลอเรนซิส (Homo Florensis)” ซึ่งเป็นสายพันธุ์มนุษย์ตัวเตี้ยแคระที่สูญพันธุ์ไปแล้วบนเกาะฟลอเรสทางตะวันออกของประเทศอินโดนีเซีย นักวิทยาศาสตร์รู้สึกทึ่งกับพื้นที่แห่งนี้ เนื่องจากสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมบนเกาะมีขนาดตัวเล็กลง
เรื่องราวทั้งหมดเริ่มต้นในปี 2004 เมื่อมีการค้นพบซากฟอสซิลของมนุษย์ที่มีความสูงประมาณ 1.1 เมตรที่ถ้ำเหลียงบัว บนเกาะฟลอเรส และค้นพบโครงกระดูกบางส่วนของมนุษย์อีก 9 คนในเวลาต่อมา จากการวิเคราะห์เชื่อว่าพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของสปีชีส์ “โฮโม” ที่มีชื่อว่า “โฮโม ฟลอเรนซิส” เคยมีชีวิตอยู่บนเกาะฟลอเรสเมื่อประมาณ 190,000 ถึง 50,000 ปีก่อน
ด้วยความสูงเพียง 1.1 เมตรซึ่งเตี้ยกว่าชนเผ่า “ปิ๊กมี่” นักวิทยาศาสตร์จึงเรียกมนุษย์ที่ขุดพบว่า “ฮอบบิต” และเชื่อว่าพวกเขาเป็นบรรพบุรุษของพวกปิ๊กมี่ที่อาศัยอยู่บนเกาะฟลอเรส ซึ่งก็สมเหตุสมผลดี แต่กลับกลายเป็นว่าทั้งคู่ไม่มีอะไรเหมือนกัน สิ่งที่เหมือนกันของทั้งสองสายพันธุ์นี้ก็คือร่างกายที่มีขนาดเล็กลงจากการอาศัยอยู่บนเกาะแห่งนี้
ซากฟอสซิลขนาดโตเต็มวัยของโฮโม ฟลอเรนซิสที่ถูกค้นพบในถ้ำโดยเฉลี่ยสูง 1.49 เมตร เริ่มแรกนักวิทยาศาสตร์สันนิษฐานว่าพวกเขาน่าจะเป็นลูกหลานของ “ฮอบบิท” ที่สูญพันธุ์ไปแล้วบนเกาะฟลอเรส ซึ่งเป็นการผสมพันธุ์ระหว่างมนุษย์สายพันธุ์นีแอนเดอร์ทัล (Neanderthals) และสายพันธุ์เดนิโซวาน (Denisovans) ปัจจุบัน DNA ของพวกเขามีอยู่ในมนุษย์ทุกคนที่ไม่ใช่คนแอฟริกัน เผ่าปิ๊กมี่ยุคใหม่บนหมู่เกาะฟลอเรสมีขนาดตัวที่เตี้ยเหมือนโฮโม ฟลอเรนซิส แต่นักวิทยาศาสตร์ต้องการหลักฐานที่ชัดเจนว่าพวกเขามี DNA เดียวกัน
ในปี 2013 ได้มีการขออนุญาตหัวหน้าของหมู่บ้าน Rampasasa ใกล้ถ้ำเหลียงบัว เพื่อเก็บตัวอย่างน้ำลายของชาวบ้านเพื่อที่จะวิเคราะห์ข้อมูลทางพันธุกรรมของพวกเขา ผลการวิจัยได้รับการตีพิมพ์เมื่อปีที่แล้วและเป็นที่ตกตะลึงในหมู่นักวิทยาศาสตร์ ผลปรากฏว่าชาวบ้านมี DNA ของนีแอนเดอร์ทัลและเดนิโซวานในปริมาณที่ใกล้เคียงกับมนุษย์กลุ่มอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แต่พวกเขาไม่มี DNA ของโฮโม ฟลอเรนซิสเลย
เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่า โฮโมเซเปียนส์อพยพไปยังเกาะฟลอเรส 2 ครั้งในช่วง 70,000 ปีที่ผ่านมา และการอพยพทั้ง 2 ครั้งร่างกายของพวกเขามีขนาดเล็กลงอย่างมาก ซึ่งมันอาจจะเกิดขึ้นกับโฮโม ฟลอเรนซิสมาก่อนหน้านั้น แต่มนุษย์ไม่ใช่สายพันธุ์เดียวที่ขนาดร่างกายลดลงอย่างลึกลับแบบนี้ ยังมีช้างสายพันธุ์หนึ่งที่มีน้ำหนักเพียง 300 กิโลกรัม (น้ำหนัก 1 ใน 18 ของช้างทั่วไป) และมีความสูงเพียงระดับไหล่ของมนุษย์เท่านั้น
ดังนั้นเมื่อไม่มี DNA ประหลาดที่ถือว่าเป็นโฮโม ฟลอเรนซิส และการดำรงอยู่ของสัตว์แคระที่สูญพันธุ์ไปแล้วบนเกาะนี้ นักวิทยาศาสตร์จึงเริ่มมองว่าเกาะฟลอเรสเป็นศูนย์กลางของคนแคระ แทนที่จะเป็นการผสมข้ามพันธุ์ของมนุษย์ ดูเหมือนว่าสัดส่วนที่ลดลงของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมจะถูกกำหนดโดยการคัดสรรจากธรรมชาติ
ยังไม่ชัดเจนว่าอะไรเป็นสาเหตุให้สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมบนเกาะฟลอเรสมีขนาดลดลงในช่วงหลายหมื่นปีที่ผ่านมา นักวิทยาศาสตร์บางคนเชื่อว่าอาจจะเป็นเพราะการขาดแคลนอาหาร ซึ่งการมีร่างกายที่เล็กกว่านั้นง่ายต่อการพยุงตัวและการล่าเหยื่อ แต่สิ่งหนึ่งที่ยังคงเป็นปริศนาก็คือสาเหตุที่ผู้คนบนเกาะฟลอเรสตัวเล็กกว่าคนที่อาศัยอยู่บนเกาะโดยรอบ
ดังนั้นจึงมีบางอย่างเกี่ยวกับการใช้ชีวิตบนเกาะฟลอเรสที่ทำให้มนุษย์และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดอื่นมีขนาดเล็กลง แต่ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าทำไม สิ่งนี้น่าจะเป็นหนึ่งในความลึกลับไม่กี่อย่างที่วิทยาศาสตร์ยังอธิบายไม่ได้
ที่มา : odditycentral | เรียบเรียงโดย เพชรมายา
สามารถติดตามเรื่องราวน่าสนใจอื่น ๆ เพิ่มเติมได้ข้างล่างครับ
