บางคนอาจเคยได้ยินชื่อของ เออร์เนสต์ เฮมิงเวย์ นักเขียนชาวอเมริกันชื่อดังที่ได้รับทั้งรางวัลพูลิตเซอร์และรางวัลโนเบลในสาขาวรรณกรรม โดยเขาได้ผลิตผลงานที่ทรงอิทธิพลออกมามากมาย แต่น้อยคนนักที่จะรู้จักน้องชายของเขา
เลสเตอร์ เฮมิงเวย์ (เด็กชายตัวน้อยข้างหน้าสุด) คือน้องชายคน เออร์เนสต์ เฮมิงเวย์ ที่ไม่ได้มีคนรู้จักเขามากนักและมีอายุน้อยกว่าเออร์เนสต์มากถึง 16 ปี เขามองพี่ชายของตัวเองเป็นฮีโรและเจริญรอยตามด้วยการมีอาชีพเป็นนักเขียน
เลสเตอร์สร้างผลงานออกมาหลายเล่มและหนึ่งในนั้นคือ ชีวประวัติของพี่ชายเขาที่ทำเงินมากมายให้กับตัวเขาเอง ในขณะที่หลายคนนำเงินไปกับการซื้อบ้านหรือที่ดิน แต่เลสเตอร์กลับคิดไกลไปกว่านั้น เพราะเขาต้องการที่จะสร้างประเทศขึ้นมาเป็นของเขาโดยใช้ข้อกฎหมายที่คลุมเครือในขณะนั้น
อ้างอิงจากรัฐบัญญัติกลุ่มเกาะปุ๋ยขี้นก (Guano Islands Act ) ในปี 1856 ซึ่งเป็นกฎหมายของรัฐบาลกลางของสหรัฐอเมริกาที่ออกโดยสภาคองเกรส ได้อนุญาตให้พลเมืองอเมริกันสามารถอ้างสิทธิ์เป็นเจ้าของเกาะเพื่อขุดดินที่ทับถมเป็นปุ๋ยขี้นกซึ่งเป็นสิ่งล้ำค่า ตราบใดที่เกาะเหล่านั้นยังไม่ถูกครอบครองจากพลเมืองของรัฐบาลชาติอื่น
ดูเหมือนว่ากฎหมายนี้จะมีช่องโหว่ให้เลสเตอร์เพราะเขาสามารถก่อตั้งประเทศจำลองโดยใช้เพียงแค่แพไม้ไผ่ขนาด 8 x 30 ฟุต ที่เขาสร้างขึ้นเอง โดยทอดสมออยู่บนเครื่องยนต์ฟอร์ดคันเก่าที่เขาทิ้งเอาไว้ในน้ำตื้น ห่างจากชายฝั่งทางตะวันตกเฉียงใต้ของจาเมกาประมาณ 8 ไมล์
เขาใช้เงินที่หามาได้จากพี่ชายมาใช้จ่ายโครงการสร้างประเทศของเขา และถึงแม้ว่าเกาะไม้ไผ่แห่งนี้จะเล็กกว่าที่เขาคิดไว้ แต่เขาก็มีแผนที่จะขยับขยายออกไปในอนาคต โดยเลสเตอร์ยืนยันว่า “ไม่มีกฎหมายที่บอกว่าคุณไม่สามารถเริ่มต้นประเทศของคุณเองได้”
ในวันที่ 4 กรกฎาคม 1964 เลสเตอร์ตัดสินใจประกาศให้แพครึ่งหนึ่งเป็นของสหรัฐอเมริกาและอีกครึ่งหนึ่งเป็นประเทศใหม่ของเขาที่มีชื่อว่า “นิวแอตแลนติส”
ฟังดูเหมือนเป็นเรื่องตลก แต่เลสเตอร์จริงจังกับการพัฒนาประเทศของเขาอย่างมาก เขาเขียนรัฐธรรมนูขึ้นมาโดยที่นำรัฐธรรมนูญของสหรัฐอเมริกามาทั้งหมด แต่เปลี่ยนแค่คำว่า ‘สหรัฐอเมริกา’ เป็น ‘นิวแอตแลนติส’
จากนั้นภรรยาของเขาคือผู้ออกแบบธงชาติ เขาก่อตั้งสกุลเงินประจำชาติที่เรียกว่า Scruples มีแสตมป์และมีพลเมืองถาวรหลายคน ไม่ว่าจะเป็นภรรยาและลูกสาว 2 คนของเขา รวมถึง เอ็ดเวิร์ด เค. มอส ผู้เชี่ยวชาญด้านการประชาสัมพันธ์และ จูเลีย เซลีน ผู้ช่วยส่วนตัวของเขาที่ย้ายมาอยู่ในนิวแอตแลนติสเป็นคนกลุ่มแรก
เนื่องจากนิวแอตแลนติสได้ถูกก่อตั้งขึ้นเป็นสาธารณรัฐ การเลือกตั้งจึงเกิดขึ้นหลังจากที่ประเทศถูกก่อตั้งขึ้นมาเป็นเวลา 7 เดือน และเลสเตอร์ก็ได้รับเลือกให้เป็นประธานาธิบดีคนแรกของนิวแอตแลนติสด้วยคะแนนเอกฉันท์
แต่เส้นทางการสร้างประเทศในฝันของเขาดูเหมือนว่าจะยากกว่าที่คิด เลสเตอร์เริ่มหมดเงินไปเรื่อย ๆ และล้มเหลวกับการหาผู้ร่วมลงทุนในประเทศใหม่ของเขา จนกระทั่งในปี 1966 ซึ่งเป็นระยะเวลาเพียง 2 ปีหลังจากที่เขาก่อตั้งประเทศขึ้น นิวแอตแลนติสก็ประสบกับพายุลูกโตจนต้องถูกพัดออกทะเลไป
โชคดีที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ ข้าวของที่เหลืออยู่ในประเทศนิวแอตแลนติสถูกเก็บรักษาเอาไว้โดยบรรณารักษ์ที่สนใจในประเทศใหม่แห่งนี้
แต่สำหรับประเทศนิวแอตแลนติสก็ไม่เคยมีใครพบเห็นมันอีกเลยนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
ที่มา : historydaily | grunge | เรียบเรียงโดย เพชรมายา
